شناسایی زمینه های تشدیدکننده رفتارهای خشونت آمیز (دیگرکشی) در شهر تهران در سال 1388

یکی از مسائل اجتماعی که در ایران کمتر به آن توجه شده بررسی زمینه های تشدید کننده دیگرکشی است. به این دلیل مقاله حاضر مبتنی بر پژوهشی می باشد که هدف اصلی آن بررسی جامعه شناختیتکاملی زمینه های تشدید کننده دیگرکشی در شهر تهران می باشد.روش تحقیق، روش تحلیل محتوا است. برای تحلیل کمی از تکنیک های جدول توزیع فراوانی یک متغیره و چند متغیره، درصد توزیع فراوانی و نمودار استفاده شده است. در این پژوهش برای معنا دار شدن فراوانی ها و آزمون فرضیات از آنجا که متغیرها تحقیق کیفی بوده اند از آزمون خی دو ( ) بهره برده شده است و به منظور بدست آوردن شاخصی از قدرت رابطه از آزمون v crammers استفاده شده است. چارچوب نظری مورد استفاده در این پژوهش نیز با تکیه بر تئوری انطباق پذیری دیگرکشی، همچنین، با تاکید بر دیدگاه تلفیقی جامعه شناختی- روانشناختی به بررسی تکاملی پدیده قتل پرداخته و با تبارشناسی روانی آن بتوان مجهز به شناخت عمیق تری از آن گشت تا در آینده در تبیین همه جانبه این پدیده بتوان قدم های فراتری نهاد.جامعه آماری مورد مطالعه، شامل کل پرونده های قتل عمد ثبت شده در دایره پلیس آگاهی در سال 1388 در شهر تهران می باشد که مجموع آن تعداد 326 فقره می باشد که کل این تعداد بعنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین آمار دیگرکشی در شاخص اجتماعی آن مشاهده می شود و از میان شاخص اجتماعی قتل ناموسی مربوط به بازداشتن شریک عشقی از خیانت زناشویی با 67 درصد بیشترین اهمیت را به خود اختصاص داده است. میان سن قاتل و قتل رابطه معناداری وجود دارد، به طوری که افراد 18 تا ?4ساله نسبت به دیگران بیشتر مرتکب قتل می شوند، میان علت قتل و جنسیت نیز رابطه معنا داری وجود دارد؛ به طوری که زنان در مقایسه با مردان بیشتر مرتکب قتل های مربوط به مسائل جنسی و مردان بیشتر مرتکب قتل هایی با انگیزه مالی می شوند.